Gabby’nin annesinin evindeki parti, ilk başta sıradan görünse de, içten içe bir gerilim barındırıyordu. Herkes eğleniyor gibi görünüyordu, fakat Gabby’nin durgun tavrı, her şeyin yolunda gitmediğini hissettiriyordu. Senaryonun merkezinde bir anda dikkat çeken o sıcak an, bir sırra giden kapıyı aralıyordu. O gün boyunca Gabby’nin annesi Miss Martinez ile olan etkileşimlerim giderek daha yoğun hale geldi. Onun derin bakışları ve zarif duruşu beni fazlasıyla etkiliyor, içimdeki arzuyu körüklüyordu. Düşüncelerime azgın hayaller karışmaya başladı: onunla nasıl daha yakınlaşabilirdim? Bir an, ardımızda geçen konuşmaların gerilimini hissederken Gabby’nin odasını düşünmekten kendimi alıkoyamadım. “Annesi neden hep sinirli?” diye kendi kendime mırıldandım. “Bu durumda ben ne yapabilirim ki? Belki de biraz destek olmalıyım.” Miss Martinez’e su teklif ettiğimde, o da gülümseyerek yanıtladı: “Elbette.” Bu basit jest, kalbimde bir kıvılcım yaratmıştı. Parti ilerledikçe Gabby’nin yaşadığı sorunları anlamaya başladım; ikisi arasındaki cinsel çekimin azaldığını bilmek canımı yakıyordu. Oysa ben, onun ihtiyacı olan ilişkiyi ve heyecanı sağlayabilecek potansiyele sahip olduğumu biliyordum. Göz göze geldiğimizde hissettiğim elektrik bambaşkaydı ve içimde büyüyen bu duygusal gerilim beni harekete geçirecek gibiydi. Bir süre sonra Miss Martinez’in yalnız kalmasını sağladığımda ona yaklaştım; “Seni çok merak ediyorum,” dedim. Cevabı ise yüreğimi hızlandıran bir itiraf oldu: “Bazen zorlanıyoruz ama seninle bunu aşabileceğimi düşünüyorum.” O an gözlerimizin buluşmasıyla birlikte birbirimize karşı duyduğumuz çekim dayanılmaz hale geldi. Zaman ilerledikçe gerçekler ortaya çıkmaya başladı ve aramızdaki atmosfer değişti. Miss Martinez’in bedenini araştırma arzum gün yüzüne çıkarken, o da bana karşı daha açık davranmaya başlamıştı. Bu durum ikimizi de sarhoş eden bir dansa dönüştü; her dokunuşumuzda gizemli tutku ortaya çıktı. Gece sonunda iki ruh arasında kurulan bağlantı ile sıcaklık artarak devam etti; belki de yasakların ötesine geçmeyi başarmıştık bile…
